Ποιητικές & Λογοτεχνικές Αναφορές

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι 1893 – 1930

2016-04-14 09:38
"Σύννεφο με παντελόνια" (απόσπασμα)   "Τη σκέψη σας που νείρεται     πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας     σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές     σ' ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,     εγώ θα την τσιγκλάω     επάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου.     Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα     ως να χορτάσω χλευασμό.       Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου     κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.     Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,     ωραίος τραβάω, τραβάω     εικοσιδυό χρονώ λεβέντης.       Εσείς οι αβροί!     Επάνω στα βιολιά ξαπλώνετε τον έρωτα.     Επάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα...

Αντώνης Σαμαράκης - Το ποτάμι

2016-04-07 18:08
Το ποτάμι (διήγημα) Απο τη Συλλογη διηγημάτων Ζητείται ελπίς (1954).   Η διαταγή ήτανε ξεκάθαρη: Απαγορεύεται το μπάνιο στο ποτάμι, ακόμα και να πλησιάζει κανένας σε απόσταση λιγότερο από διακόσια μέτρα. Δε χώραγε λοιπόν καμιά παρανόηση. Όποιος την παρέβαινε τη διαταγή, θα πέρναγε στρατοδικείο. Τους τη διάβασε τις προάλλες ο ίδιος ο ταγματάρχης. Διέταξε γενική συγκέντρωση, όλο το τάγμα, και τους διάβασε. Διαταγή της Μεραρχίας! Δεν ήτανε παίξε γέλασε. Είχανε κάπου τρεις βδομάδες που είχαν αράξει δώθε από το ποτάμι. Κείθε από το ποτάμι ήταν ο εχθρός, οι Άλλοι όπως τους λέγανε πολλοί. Τρεις βδομάδες απραξία. Σίγουρα δε θα βάσταγε πολύ τούτη η κατάσταση, για την ώρα όμως επικρατούσε ησυχία. Και στις δυο όχθες του ποταμού, σε μεγάλο βάθος, ήτανε δάσος. Πυκνό δάσος. Μες στο δάσος είχανε στρατοπεδεύσει και οι μεν και οι δε. Οι πληροφορίες τους ήτανε πως οι Άλλοι είχανε δυο...

Αγγέλιδου, Ξένη-Ξενίδου (1932) «Στερνός Λόγος»

2016-04-07 17:58
  «Στερνός Λόγος» «Φύλαξε το κλειδί. Είναι του σπιτιού. Όταν θα πας, ν’ ανοίξεις. Σε τόπο φύλαξέ το σίγουρο και κάπου- κάπου να το καθαρίζεις. Δεν πρέπει να σκουριάσει. Να’ ναι έτοιμο, μόλις σας πούνε να γυρίσετε... Έχω κλειδώσει δυο φορές την ξώπορτα. Πρέπει να την τραβήξεις προς τα έξω, μην ξεχάσεις... Εγώ δε θα γυρίσω, όπως το λογάριαζα. Εσύ θα πας. Θα ξαναδείς το περιβόλι και την καρυδιά που φύτεψα... Πρόσεχε το κλειδί. Η αυλή μας θα μοσκομυρίζει γιασεμιά. Το κλήμα θα’ χει σίγουρα καρπό... Μόνο που χρόνια τώρα έμεινε ακλάδευτο. Όταν θα πας, να φέρεις το Μηνά να το κλαδέψει. Και μην ξεχάσεις τα βασιλικά στη γλάστρα. Θα’ ναι όμορφα, Χαρά Θεού, μες στην αυλή μας. Μην κλαις. Μονάχα το κλειδί να το φυλάξεις καλά. Ξέρεις τι δυσκολία θα’ χεις, αν το χάσεις; Πού να’ βρεις μάστορη να σου αλλάξει κλειδαριά, όταν στην Πόλη θα...
Όλα τα άρθρα
<< 7 | 8 | 9 | 10 | 11 >>

«λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα»

..

2017-10-02 22:10
  Εκεί στην άκρη μιας σελίδας, έκατσα προσεκτικά. Σηκώνοντας το βάρος της υλικής μου υπόστασης με τον φόβο του τσακίσματος. Εκεί στην άκρη ενός βιβλίου, σημείωσα δυο φόβους, τρία όνειρα, χίλιες φανταστικές ζωές, αγναντεύοντας τον φάρο, που δίνει γραμμή πλεύσης στο καρυδότσουφλο της...

..

2017-10-02 22:05
Η ψυχή νοσεί απ' την υγρασία Ποτάμι ο χρόνος, χείμαρροι τα συναισθήματα, ρυάκια τα δάκρυα Σε ακαθάριστες κοίτες ρεμάτων σωριάζονται αξιοπρέπειες Οι ανταριασμένες θάλασσες των κακώς κείμενων, μετατρέπουν σε καρυδότσουφλα τις βάρκες της ελπίδας Η ψυχή νοσεί απ’ την υγρασία Μα το πλεονάζων ύδωρ,...

..

2017-10-02 22:00
Η θάλασσα μας, δεν είναι πια γαλάζια. Πήρε το χρώμα του θανάτου. Η θάλασσα μας, δεν είναι πια αλμυρή. Πήρε την γεύση της πίκρας. Η θάλασσα μας, δεν θα μας δροσίζει πια. Πήρε την όψη της φωτιάς. Η θάλασσα μας, δεν θα μας ταξιδεύει πια. Ακίνητα μένουν τα νερά της, απ' τα χιλιάδες πτώματα.  

..

2017-10-02 21:48
Προχωρώ. Σκοντάφτω σε "λάθη" και πέφτω. Σηκώνομαι, τινάζοντας τα γδαρμένα γόνατα μου και προσπαθώ ξανά. Οι δρόμοι παίρνουν κλίση ανηφορική. Κουράζομαι. Πιστεύω σ' αυτό που θέλω να φτάσω. Γεμίζω δύναμη. Κοιτώ μπροστά, έχοντας εμπεδώσει το πίσω. Σκέφτομαι καλοπροαίρετα ακόμα κι αν...

Συστάσεις

Η Site-άρχης της "Υψικαμίνου", είναι μία απλή και ταπεινή βιβλιοφάγος, που ζει ανάμεσα σε στοίβες από χαρτιά, κάθε λογής μολύβια και άπειρα, μα άπειρα βιβλία! Έχει στενές σχέσεις μ’ έναν παπαγάλο που απαγγέλει Καββαδία, μ' ένα καμινετάκι που της προσφέρει ανιδιοτελώς τον πρωινό καφέ αλλά και μ' έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, που δεν τον λες και τελευταίας τεχνολογίας (ζωντανό απολίθωμα της Ιουρασικής περιόδου... μπορεί!).

Μετά απ' τα χίλια παρακάλια μια τρελής ιδέας που της "σφηνώθηκε" στο κεφάλι, αποφάσισε να δημιουργήσει αυτή την ιστοσελίδα, με σκοπό την επικοινωνία και το μοίρασμα των σκέψεων της. Τρελή ιδέα; Ομολογουμένως!

Η "Υψικάμινος" λοιπόν, στέκει με περηφάνια αόρατα στον ορατό κόσμο του διαδικτύου κι είναι έτοιμη με την υψηλή θερμοκρασία που θα αναπτύσει στο "εσωτερικό" της, να δημιουργεί φωτεινές εστιές ανάγνωσης μα και ένθερμα καλλιτεχνικά μετερίζια.

Εκ της Site-άρχου (βλέπε Ματίνα Κ. Καρελιώτη),

Καλή αναγνωστική συμπόρευση!

 

Ειδική κάμινος μεγάλου ύψους που αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες!

URL Counter
Web Tracker