Ποιητικές & Λογοτεχνικές Αναφορές

Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951) Βαθιά, τὴ νύχτα

2016-04-05 17:57
Βαθιά, τὴ νύχτα Βαθιά, τὴ νύχτα τὰ μεσάνυχτα, μὲ τ᾿ ἀνοιχτὰ φτερὰ τοῦ ὀνείρου, πετᾷ ἡ ψυχή μου, σκλάβα ἐλεύθερη, στοὺς μυστικοὺς κόσμους τοῦ Ἀπείρου, τὴ νύχτα βλέπει ὅλα τ᾿ ἀθώρητα, ποὺ ἀπόκρυβεν ἡ πλάνα μέρα τὴ νύχτα ἀκούει ὅλα τ᾿ ἀκούσματα στὸν ἀτρικύμιστον ἀέρα. Βλέπει τῶν κάστρων τὰ φαντάσματα καὶ τὰ λευκὰ στοιχειὰ τῶν κάστρων κι ἀκούει τῶν δέντρων τὸ μεγάλωμα καὶ τὸ περπάτημα τῶν ἄστρων.    

"Το αμάρτημα της μητρός μου" - Γεώργιος Βιζυηνός

2016-04-05 17:48
"Το αμάρτημα της μητρός μου" -  Γεώργιος Βιζυηνός
<< 7 | 8 | 9 | 10 | 11

«λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα»

..

2017-10-02 22:10
  Εκεί στην άκρη μιας σελίδας, έκατσα προσεκτικά. Σηκώνοντας το βάρος της υλικής μου υπόστασης με τον φόβο του τσακίσματος. Εκεί στην άκρη ενός βιβλίου, σημείωσα δυο φόβους, τρία όνειρα, χίλιες φανταστικές ζωές, αγναντεύοντας τον φάρο, που δίνει γραμμή πλεύσης στο καρυδότσουφλο της...

..

2017-10-02 22:05
Η ψυχή νοσεί απ' την υγρασία Ποτάμι ο χρόνος, χείμαρροι τα συναισθήματα, ρυάκια τα δάκρυα Σε ακαθάριστες κοίτες ρεμάτων σωριάζονται αξιοπρέπειες Οι ανταριασμένες θάλασσες των κακώς κείμενων, μετατρέπουν σε καρυδότσουφλα τις βάρκες της ελπίδας Η ψυχή νοσεί απ’ την υγρασία Μα το πλεονάζων ύδωρ,...

..

2017-10-02 22:00
Η θάλασσα μας, δεν είναι πια γαλάζια. Πήρε το χρώμα του θανάτου. Η θάλασσα μας, δεν είναι πια αλμυρή. Πήρε την γεύση της πίκρας. Η θάλασσα μας, δεν θα μας δροσίζει πια. Πήρε την όψη της φωτιάς. Η θάλασσα μας, δεν θα μας ταξιδεύει πια. Ακίνητα μένουν τα νερά της, απ' τα χιλιάδες πτώματα.  

..

2017-10-02 21:48
Προχωρώ. Σκοντάφτω σε "λάθη" και πέφτω. Σηκώνομαι, τινάζοντας τα γδαρμένα γόνατα μου και προσπαθώ ξανά. Οι δρόμοι παίρνουν κλίση ανηφορική. Κουράζομαι. Πιστεύω σ' αυτό που θέλω να φτάσω. Γεμίζω δύναμη. Κοιτώ μπροστά, έχοντας εμπεδώσει το πίσω. Σκέφτομαι καλοπροαίρετα ακόμα κι αν...

Συστάσεις

Η Site-άρχης της "Υψικαμίνου", είναι μία απλή και ταπεινή βιβλιοφάγος, που ζει ανάμεσα σε στοίβες από χαρτιά, κάθε λογής μολύβια και άπειρα, μα άπειρα βιβλία! Έχει στενές σχέσεις μ’ έναν παπαγάλο που απαγγέλει Καββαδία, μ' ένα καμινετάκι που της προσφέρει ανιδιοτελώς τον πρωινό καφέ αλλά και μ' έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, που δεν τον λες και τελευταίας τεχνολογίας (ζωντανό απολίθωμα της Ιουρασικής περιόδου... μπορεί!).

Μετά απ' τα χίλια παρακάλια μια τρελής ιδέας που της "σφηνώθηκε" στο κεφάλι, αποφάσισε να δημιουργήσει αυτή την ιστοσελίδα, με σκοπό την επικοινωνία και το μοίρασμα των σκέψεων της. Τρελή ιδέα; Ομολογουμένως!

Η "Υψικάμινος" λοιπόν, στέκει με περηφάνια αόρατα στον ορατό κόσμο του διαδικτύου κι είναι έτοιμη με την υψηλή θερμοκρασία που θα αναπτύσει στο "εσωτερικό" της, να δημιουργεί φωτεινές εστιές ανάγνωσης μα και ένθερμα καλλιτεχνικά μετερίζια.

Εκ της Site-άρχου (βλέπε Ματίνα Κ. Καρελιώτη),

Καλή αναγνωστική συμπόρευση!

 

Ειδική κάμινος μεγάλου ύψους που αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες!