Ποιητικές & Λογοτεχνικές Αναφορές

Θανάσης Κόλλιας - Ποιητική Συλλογή "Η λύπη είναι πιο συχνή απ' το θάνατο"

2016-06-07 22:17
  Θανάσης Κόλλιας - Ποιητική Συλλογή "Η λύπη είναι πιο συχνή απ' το θάνατο" 1999   "Και τώρα πάμε για το αστρικό ταξίδι που καθορίζει το κάρμα. Πάμε στην απεραντοσύνη της ακατάσχετης αιμορραγίας. Στα στοιχεία της ακοινώνητης λειτουργίας που τρέχουν απ' τα κλαδιά των αφροδισιακών δέντρων και συναρμολογούν την παρατεταμένη διορατικότητα. Ακίνητος περιστρέφομαι στους ναούς της αυταρέσκειας. Δεν θα με βρεις γιατι δεν πρόκειται να κρυφτώ. Δεν θα με ερωτευθείς γιατί δεν πρόκειται να σ' αρνηθώ. Δεν θα με σκοτώσεις γιατί δεν πρόκειται ν' αναστηθώ.  

Γιώργος Ρούσκας - ΕΜΕΙΣ (αναμφίβολα) - Ποιητική Συλλογή "Αχλύς 2"

2016-05-17 10:21
  ΕΜΕΙΣ (αναμφίβολα)   Όταν το εγώ γίνεται εμείς και ταυτόχρονα το εμείς μετουσιώνεται στο εγώ υφαρπάζοντας το εσύ Όταν στο σώμα μου η δική σου ψυχή εισχωρεί με την βροχή απέξω να φιλάει τη γη τότε αναμφίβολα γεννιέται ο έρωτας   Η λάβα ρέει καυτή διάπυρη, ανεμπόδιστη λιώνει τόσα και τόσα αδιακρίτως στο ξέφρενο διάβα της τα ενσωματώνει στην αχανή της μάζα μετατρέποντας τα σε αναπόσπαστα κομμάτια του είναι της Μα ήταν απ’ την ώρα που γεννήθηκε ως την ώρα που ξεψύχησε λάβα αναμφίβολα μόνο λαβα   Όταν τα μάτια μου βλέπουν για σένα και τα δικά σου ανοιγοκλείνουν για μένα Όταν πίσω απ’ όλα την κάθε μου κίνηση την κάθε σκέψη το κάθε δρώμενο ή φανταστικό υπάρχεις εσύ πανέμορφη πριγκίπισσα μοναδική αναμφίβολα αυτό είναι η αγάπη Αυτό   Πριν από σένα μηχανικά πορευόμουν με τάξη, κανόνες περιστρεφόμουν σε πλήρη τροχιά κοινωνικά θαυμαστή νόμιζα πως αυτό ήταν ζωή Τώρα μόνο...

Άγγελος Σικελιανός - ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ

2016-05-12 14:04
ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ - Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)   Στο ρόδινο μακάριο φως, να ‘με, ανεβαίνω της αυγής, με σηκωμένα χέρια. Η θεία γαλήνη με καλεί του πέλαου, έτσι για να βγω προς τα γαλάζια αιθέρια. Μα ω οι άξαφνες πνοές της γης, που μες τα στήθια μου χυμούν κι ακέρια με κλονίζουν! Ω Δία, το πέλαγο ειν’ βαρύ και τα λυτά μου τα μαλλιά σαν πέτρες με βυθίζουν! Αύρες, τρεχάτε, ω Κυμοθόη, ω Γλαύκη, ελάτε, πιάστε μου τα χέρια απ’ τη μασκάλη. Δεν πρόσμενα, έτσι μονομιάς παραδομένη να βρεθώ μες στου Ήλιου την αγκάλη.  
<< 5 | 6 | 7 | 8 | 9 >>

«λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα»

..

2017-10-02 22:10
  Εκεί στην άκρη μιας σελίδας, έκατσα προσεκτικά. Σηκώνοντας το βάρος της υλικής μου υπόστασης με τον φόβο του τσακίσματος. Εκεί στην άκρη ενός βιβλίου, σημείωσα δυο φόβους, τρία όνειρα, χίλιες φανταστικές ζωές, αγναντεύοντας τον φάρο, που δίνει γραμμή πλεύσης στο καρυδότσουφλο της...

..

2017-10-02 22:05
Η ψυχή νοσεί απ' την υγρασία Ποτάμι ο χρόνος, χείμαρροι τα συναισθήματα, ρυάκια τα δάκρυα Σε ακαθάριστες κοίτες ρεμάτων σωριάζονται αξιοπρέπειες Οι ανταριασμένες θάλασσες των κακώς κείμενων, μετατρέπουν σε καρυδότσουφλα τις βάρκες της ελπίδας Η ψυχή νοσεί απ’ την υγρασία Μα το πλεονάζων ύδωρ,...

..

2017-10-02 22:00
Η θάλασσα μας, δεν είναι πια γαλάζια. Πήρε το χρώμα του θανάτου. Η θάλασσα μας, δεν είναι πια αλμυρή. Πήρε την γεύση της πίκρας. Η θάλασσα μας, δεν θα μας δροσίζει πια. Πήρε την όψη της φωτιάς. Η θάλασσα μας, δεν θα μας ταξιδεύει πια. Ακίνητα μένουν τα νερά της, απ' τα χιλιάδες πτώματα.  

..

2017-10-02 21:48
Προχωρώ. Σκοντάφτω σε "λάθη" και πέφτω. Σηκώνομαι, τινάζοντας τα γδαρμένα γόνατα μου και προσπαθώ ξανά. Οι δρόμοι παίρνουν κλίση ανηφορική. Κουράζομαι. Πιστεύω σ' αυτό που θέλω να φτάσω. Γεμίζω δύναμη. Κοιτώ μπροστά, έχοντας εμπεδώσει το πίσω. Σκέφτομαι καλοπροαίρετα ακόμα κι αν...

Συστάσεις

Η Site-άρχης της "Υψικαμίνου", είναι μία απλή και ταπεινή βιβλιοφάγος, που ζει ανάμεσα σε στοίβες από χαρτιά, κάθε λογής μολύβια και άπειρα, μα άπειρα βιβλία! Έχει στενές σχέσεις μ’ έναν παπαγάλο που απαγγέλει Καββαδία, μ' ένα καμινετάκι που της προσφέρει ανιδιοτελώς τον πρωινό καφέ αλλά και μ' έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, που δεν τον λες και τελευταίας τεχνολογίας (ζωντανό απολίθωμα της Ιουρασικής περιόδου... μπορεί!).

Μετά απ' τα χίλια παρακάλια μια τρελής ιδέας που της "σφηνώθηκε" στο κεφάλι, αποφάσισε να δημιουργήσει αυτή την ιστοσελίδα, με σκοπό την επικοινωνία και το μοίρασμα των σκέψεων της. Τρελή ιδέα; Ομολογουμένως!

Η "Υψικάμινος" λοιπόν, στέκει με περηφάνια αόρατα στον ορατό κόσμο του διαδικτύου κι είναι έτοιμη με την υψηλή θερμοκρασία που θα αναπτύσει στο "εσωτερικό" της, να δημιουργεί φωτεινές εστιές ανάγνωσης μα και ένθερμα καλλιτεχνικά μετερίζια.

Εκ της Site-άρχου (βλέπε Ματίνα Κ. Καρελιώτη),

Καλή αναγνωστική συμπόρευση!

 

Ειδική κάμινος μεγάλου ύψους που αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες!